Geçenlerde genç bir tanıdığım, "Defterim ile söyleşiyorum" diye yazdı bana. Ben de bir zamanlar kağıtla söyleşmeyle ilgili şiir-yazımı anımsadım. Defterimi karıştırdım, buldum ve kendisine gönderdim, okudu.
Üç gün beş gün sonrasının
Sorunlarını düşünseydik yetecekti bize
Ancak
Üç beş yıl daha fazla yıl sonrasını
Düşünmeye başladık
Çıkmaza girdik düşündükçe
İyiye giden bir şey yoktu
Sorunlar düğümlendi boğazımıza
Söyleyemedik
Yanlışlıklar yolsuzluklar haksızlıklar oldu
Söyleyemedik
Namus vicdan konuları oldu
Onurumuz kırıldı
Söyleyemedik
Ve elimize aldık kalemi
Kâğıtla söyleşelim dedik
Kâğıtla söyleşelim dedik
Kâğıtla söyleşelim
Kâğıtla
Dedik
Malatya, 8 Eylül 1985
1985 yılında yazmışım defterime ve kağıtla söyleşmeye kadar vermişim.
Çünkü 1983 yılından itibaren derlediğim yazıları düzenleyip, daktilo ettiğim zamanlardı. ilkokuldan itibaren kendimce yazdığım, hatta bazıları bir yerlerde yayınlanmış olan şiirlerimi o zaman 1971 yılında Akçadağ İlköğretmen Okulunda iş dersinde yaptığım deftere yazmaya devam ediyordum.
1988 ve 1989 yıllarında Görüş gazetesinde yayınlanan 'Yenilenen Köy Ballıkaya' yazı dizisine temel oluşturan 80 sayfalık dosyam o zaman oluştu. Bugün 400 sayfaya yakın bir kitap bütünlüğünde basılmayı bekliyor.
'Bir gün Uyandığında' şiir kitabı denemem, Televizyonu Nasıl Buldum adlı ilk kitabımın, yıllar sonra Hüseyin ile birlikte çalışması sürdürdüğüm ve 204 yılında basılan 'Arguvan Türküleri/Halkbilimsel Bir Araştırma Denemesi', Aşık Yoksuli ile ilgili çalışmalarım ve daha birkaç kitap çalışmamın temeli o zamanlarda atıldı.
Hala kağıtla söyleşmeyi, sonra da bilgisayar dene araca, daha sonra internet ortamı ile gazete, dergi, kitap gibi basılı araçlara kaydetmeyi ve de 'Kaydetmezseniz kaybedersiniz' diyerek kalıcı kılmayı sürdürüyorum.
Yazanların, çizenlerin defter kağıt ile söyleşmesini ve kaydetmesini öneriyorum.
Saygılarımla...
Saygılarımla...
