Süleyman ÖZEROL
Bir yılı daha geride bırakırken pek çok konuda insanlıktan öte davranışlarla karşılaşmamız belleklerde daha çok yer tuttu.
Pek çok kişinin özellikle soyut bir kavram ve tanrı ile kul arasında kutsal bir bağ olan din adına küfürlere, tehditlere, dayatmalara, şiddet ve katliamlara tanık olduk. Diğer yandan aynı doğrultuda ırkçılık ve siyasal temelde de davranışlar yaşandı.
Bir Güney Amerika ülkesi halkı yıllardır süren çatışmaları önlemek için teröristlerle barış imzalayan yöneticilerinin kararına, yani terörü sona erdirme anlaşmasına “hayır” dedi. Ülkemizde de barışa hayır diyenleri onaylayanlar olduğuna da tanık olduk.
Hep savaş olsun, hep kan dökülsün, insanlara baskı ve şiddet uygulansın diyenler ve bunarlı destekleyenler çoğaldı.
Kendilerinden olmayanlar ve bunların eleştirilerine tahammül etmeyen, eleştiri yöntemlerini uygulamasını bilmeyen ve uygulamayanlar küfür, tehdit ve baskı ile kendilerini kanıtlama ve kabul ettirme çabasında olanların da aynı gruplarda yer aldığını görüyoruz.
Tarihe karışmış ve feodal bir yapıya dayalı devlet biçimi özlemcilerinin demokrasi ve özgürlükler yerine itaat ve kulluğu insanlara dayatması ise başka bir boyut. Dinin siyaset ve ticarete alet edilmesini önleyen, saygınlığını sağlayan laiklik düşüncesini “dinsizlik” olarak göstererek saldıranlar da aynı gruptan olanlar. Bilim ve teknolojinin getirdiği kolaylıklardan yararlanırken bunları üreten ulus ve kişilere hakaret etmekten geri durmayanlar da aynı kişiler. Bunların “okumuş” olanlarından bazılarının, okumamışların geleneksel cehaleti yanında geride kaldığını görmek de çok üzücü…
Yeni yıla yirmi birinci yüzyılın olumsuz insan tiplemesinden söz ederek girmek güzel bir şey değil, ancak yine de güzel günler göreceğimize inanıyorum. Çünkü tarih geriye doğru değil hep ileriye doğru gider. Geriye çekmek isteyenlerin azınlığa düştüğü zaman insanlık daha huzurlu ve mutlu olacaktır. İşte o zaman kırk beş yıl önce dile getirdiğim duygularım da gerçekleşecektir.
Köpekler akraba olur tavşanlarla
Bakarsın yol olmuş devenin kamburu
Tüm insanlar, halka olmuşlar bir yerde
Savaş ve kin uzaklaşır, uzaklaşır, uzaklaşır...
Yazının buraya kadar olan bölümünü 31 Aralık 2016 günü hazırlamıştım. Gece yarısı İstanbul’da bir katliam yaşandığını öğrendim. İstanbul Ortaköy’deki bir gece kulübüne düzenlenen silahlı saldırıda 39 kişi yaşamını yitirdi, onlarca kişi de yaralandı.
Birkaç günden buyana mutlu, huzurlu ve güzel yıllar dileyen iletiler aldım. Toplumsal paylaşımlarda da oldukça çok sayıda böylesi güzel dilekleri okudum. Ancak bu haberi duyunca oldukça üzüldüm.
Artık bunlara insan demeye dilim varmıyor…
İnsan yakana avukat
Dinini bana dayatır
En üstün ırk benimki der
Dilini bana dayatır
Yeter artık be!
Ankara, 1 Ocak 2017
