Yıllar önce kadınlar özgürlük ve hakları uğruna canı pahasına mücadele ederken, Dünya Emekçi Kadınlar Günü olayı ortaya çıkarken ve her yıl anılırken; günümüzde ülkemizde hala kadınların aşağılandığı, eve hapsedilmek istendiği, dinsel söylemlerle horlandığı gerçeği ile birlikte hep bir film karesi aklıma gelir...
"Kardan yolları kapanmış bir kasabada yeni atanan kaymakamın yolunu dört gözle bekleyen kasabalılara kendini kaymakam olarak tanıtan akıl hastanesinden kaçmış bir adamın yollar açılmadan evvel kasabadaki tüm yolsuzlukları, düzensizlikleri ve ahlaksızlıkları düzletme çabasını izleriz."Nerede mi? Cevat Fehmi Başkut'un "Buzlar Çözülmeden" adlı oyununda bir Anadolu köyünde...
1965 yılında Fikret Hakan ve Selda Alkor'un baş rollerini oynadığı filme alınan yapıtta eşi sırtında çalı şeleği ile giderken adam eşeğe binmiştir ve bunu gören "Deli Kaymakam" iyice dellenir, cipten indiği gibi adamın üzerine çullanır, vuru da vurur. Kadın ise şeleği atar, "herifimi öldüreceksin gaymakam beg" diyerek kaymakama saldırır...
Hani "dövse de yeridir", "eri ya", "erkek dediğin döver de sever de", "kadın el artığı gibidir, boş ol dersin boşarsın ya"...
Çula çaputa bürünmesini, evde çocuk yapmakla mükellef olmasını isteyenlerin, ikinci sınıf insan sayan insanlıktan yoksunların dünyasında kadının yeri yok.
Kadın hala, "Soframızdaki yeri öküzümüzden sonra gelen" olarak düşünülen...
Ancak kadın, toplumda en önde olması gereken. Kadın, toplumun bel kemiği. Bir düşünürün dediği gibi, "Uygarlığın yaratıcısı..."
"Analardır adam eder adamı..."
Saygı ve sevgiyle...
Ankara, 8 Mart 2017
